W planowaniu tożsamości decyzje o wyborze stylu mają znaczenie strategiczne w aspekcie rodzaju i nasilenia impresji, jakiej podlega otoczenie. W tym znaczeniu styl nie wiąże się tylko z wyglądem organizacji, ale też ze złożonym systemem postaw. Dobrym przykładem może być branża finansowa, w której niektóre banki celowo przyjmują styl tradycyjny i konserwatywny, inne zaś nowoczesny – dynamiczny i jaskrawy.

Oczywiście celem jest przyciąganie określonego rodzaju klientów. Ciekawa jest «geograficzna» specyfika stylów identyfikacji wizualnej związana z różnicami kulturowymi. W dzisiejszej dobie globalnej ekspansji idei, towarów i usług rozpoznanie tych odrębności może mieć szczególne znaczenie.”¹

Obecnie wskazuje się, że „system CI tworzą trzy podstawowe systemy: wizualny, zachowań i komunikacji. System wizualny opiera się na obrazie, który buduje styl organizacji na podstawie podstawowych elementów identyfikujących firmę (znak, kolorystyka, liternictwo), zastosowanych na różnych nośnikach. Bazuje na założeniu, że wyróżnik graficzny jest lepiej akceptowany, zauważany i zapamiętywany niż słowo pisane.

„Komunikacja wizualna stanowi wszystko, co widoczne nie tylko bezpośrednio, ale także oczami wyobraźni. Tak działają dźwięki i muzyka. Projektowanie dźwięków pod identyfikację wizualną, wiąże się z próbą włączenia go w design i przekaz tak aby wzmacniać markę. Zamykanie drzwi w mercedesie opatrzone jest metalicznym dźwiękiem zamykanego sejfu. Kojarzy to markę z jej głównymi założeniami, czyli bezpieczeństwem i jakością.

Podobny efekt wywołuje muzyka, która jest harmonicznym składem melodii i rytmu, nadaje ona bowiem najskuteczniej nastrój odpowiedni do misji firmy. Dobrze zaprojektowany dźwiękowo spot reklamowy trafia później nie tylko do radia, ale również telewizji, kina, czy sieci.”⁴

Niektóre firmy sięgają dalej i w myśl zasady wyróżnij się albo zgiń biorą pod uwagę także zapach i smak. „Salony specjalizujące się w sprzedaży produktów zapachowych […] w dużej mierze bazują na woniach w procesie tworzenia tożsamości swoich produktów oraz punktów sprzedaży detalicznej. […]

Umiejętność rozróżniania zapachów, silne ich zakorzenienie w naszej pamięci oraz zdolność tworzenia niepowtarzalnych skojarzeń – wszystko to powoduje, że zapachy i smaki stają się doskonałymi środkami służącymi wzmocnieniu tożsamości firmy i jej marki. Z kolei «zestawianie i powtarzanie» staje się sposobem wytwarzania odpowiednich asocjacji.”⁵

Przykłada się zatem wagę nie tylko do unifikacji przekazu graficznego, ale także stworzenia spójnej, wielowymiarowej kompozycji, wzmacniającej wrażenia konsumentów poprzez oddziaływanie jednocześnie na więcej niż jeden zmysł. Doskonale znanym przykładem uzupełnienia obrazu dźwiękiem, jest prezentacja w przekazach wideo logotypu firmy Panasonic, której zawsze towarzyszy lektor wypowiadający nazwę firmy w charakterystyczny sposób.

Podobnie melodyjne komunikowanie sloganów firm w audio-wizualnych przekazach reklamowych. Takie działania przyczyniają się do lepszego zapamiętania marki i jej identyfikacji. „Pobudzanie jednego zmysłu przez wrażenia odbierane przez inne zmysły nosi nazwę synestezji (gr. syn – współ, aisthesis – postrzeganie).”⁶

System zachowań obejmuje swoim zakresem ogół relacji, jakie tworzą pracownicy w kontaktach wewnętrznych i zewnętrznych. Kreuje niepowtarzalną kulturę organizacji. System komunikacji obejmuje wszystkie działania zmierzające do przekazania odbiorcy czytelnej informacji na temat wartości firmy, zdarzeń, osób i rzeczy.”² To wszelkiego rodzaju praktyki z zakresu nawiązywania relacji z otoczeniem.

Coraz częściej w literaturze fachowej można spotkać się z pojęciem Całościowej Identyfikacji, której koncepcja zakłada kompleksowe i zintegrowane myślenie o otoczeniu przedsiębiorstwa. „Znaczenia nabiera komunikacja wielotorowa. W przemyślany i zaprogramowany sposób kontrolowane są wszystkie sygnały, które firma wysyła w świat. Rośnie ranga koncepcji strategicznych.

Oprócz wizualizacji dużego znaczenia nabiera integracja wszystkich punktów styczności firm z otoczeniem. Czyli przykładowo nie powinno zdarzyć się tak, aby materiały promocyjne odbiegały charakterem od aranżacji wnętrza biura, a ta z kolei znacznie różniła się od wizerunku osób tam pracujących. Muszą one być spójne i wyrażać wartość organizacji. System zachowań personelu serwisowego, przekaz reklamowy czy imprezy okolicznościowe wyrażają jednorodny styl firmy. Siłę wizerunku stanowi korporacja i wokół jej atrybutów budowany jest cały przekaz.”³